“Without music, life would be a mistake.” Friedrich Nietzsche (Twilight of the Idols)
The hard problem of Music
Despite the post-Darwinian naturalistic world view storm that has all but swept away even the acceptability of an academic debate on the purpose of man and the universe, let alone the meaning, purpose or even ontological reality of esthetics and the arts, at least one bastion of esthetic mystery has survived rather unscathed. And if properly understood, this particular enigma happens to be uniquely suited to the task of rehabilitating the much ridiculed, yet fully human and indeed utterly common sensical questions of metaphysical teleology. The phenomenon of music oddly enough, seems to address this embarrassing ‘Why question’ and demands much more serious attention than previously received, if modern scientific inquiry is to do justice to its actual nature. Embedded into nature’s very fabric music has the uncanny ability to translate mathematical relationships into the universally experienced emotions of transcendent meaning, joy and comfort, as witnessed by intellectuals throughout the ages. Strongly related to the mind-body problem (another enigma to weather the naturalistic storm) music seems to add an entire new layer of difficulty to this hard problem of science by demanding a strong, interrelated-reality view of subjectivity in order to accommodate music’s clearly objective emotional semiotics.
This already creates a hard problem of music which is only rarely discussed in any depth in the obvious naturalistic context of Darwinian evolution, which seems all but irrelevant to a more than service level understanding of music. Furthermore, music seems to be immune to the naturalistic meta-escape from meta-purpose known as the anthropic principal which is commonly hurled at the fine-tuning argument in defense of naturalism. This conspicuous immunity is mainly due to music’s apparent superfluousness regarding the existence or survival of sentient beings, who are the recipients of both life and musicality. Therefore, besides strengthening the generally recognized naturalistic challenge of the meticulous fine-tuning of the law’s of physics, music defends it against its sole enemy. Subsequently resurrecting the trampled notion of meta-design. The subject of music however seems to relate most directly to life’s silly questions (those of existential teleology) when considering the both mysterious and familiar realm of tonality itself. Via two independent routes, one being the mathematical route (of Pythagoras) and the other the peculiar behavior and interaction of resonating objects themselves (as described by the physics of sound), we arrive at this familiar yet wondrous tonal plane inhibited by both Bach and the Beatles, characterized by a seven note scale over a twelve note total. Amidst this tonal world a tonal trinity reigns supreme drawing all other notes towards itself, a longing recognized by virtually all humans, infants and adults alike, making possible the tonal meaning wondered at by almost as many. A strange but tangible world of numerical symbolism, a perfect marriage of abstractness and concreteness, re-confirming mind and body. Meaning and narrative generated by the tension of notes longing for rest in the tonal trinity; an eery echo of theistic times in timeless music that seems to give enough unwarranted joy to reconsider the quest for meta-purpose in academia.
Paul van der Feen, written for VU Conference on Scientism 2016
Korean Interview
1. 일단 첫 질문으로 이번 한국일정을 어떻게 가지게 된 것인지에 대해 궁금합니다.
First of all, we wonder how you get the schedule in Korea.
I am in Seoul with two other dutch musicians, jazz singer Henk Kraaijeveld and bassist Tobias Nijboer. Clesson/ U2go, a very passionate music education initiative invited us to record a video masterclass in their Seoul based studio. This was a great opportunity to visit South Korea, especially because we were able to arrange a little tour of promoting Henk’s album around this event. It was an absolute blast playing in the Seoul Jazz clubs with some great Korean, German and American musicians.
2. 어린 시절부터 음악을 접하여 지금까지 다양한 음악들을 많이 시도하였다 들었습니다. 근래에는 어떤 음악활동들을 하고 있는지, 또 앞으로의 계획은 무엇인지 말씀해 주십시오.
We heard that you’ve tried many things of music from early years. Recently, what kind of music activity do you have? What’s next for you?
Yes I have been playing music from age 10. First clarinet and later also alto sax. My older brothers already played piano and drums and it was natural for me to join in. We had a lot of fun improvising, listening to all great music from Bach to Charlie Parker and we were playing ALL the time. We even played at the famous North Sea Jazz festival when I was only 14 years old.
Currently I am playing in Holland’s best Jazz and pop Orchestra, and also with my brothers and many other groups. With the Metropole Orchestra I was so fortunate to play with many legends like Herbie Hancock, John Scofield, Chaka Kahn and Quincy Jones and won many prices, even two Grammy Awards!
Last month my brothers and I recorded a Dave Brubeck tribute record that will release next year and there will be many great concerts coming up 2019 like for instance with Cory Henry and Jacob Collier!
3. 음악을 연주하는 데에 있어 가장 큰 영감의 원천은 무엇입니까?
What is the biggest source of inspiration to play music?
That’s a great question, and very personal. For me there is no better answer than: The Creator.
God is the source of life itself and therefore there is no better way to live life than to live for Him. To me this is so inspiring because it puts everything into perspective and allows me to live selflessly and in good relationship to myself and others and this is the most musical thing that is possible. So I agree with my favorite sax player in the world John Coltrane who said: It is all about a Love Supreme, and God is exactly that.
4. 음악을 표현하는 데에 있어 가장 중요하게 생각하는 것은 무엇인지, 그것을 구현하기 위해 어떤 노력들이 필요한지 짧은 레슨 부탁 드립니다.
When it comes to expressing the music, what do you think is the most important thing? In order to implement it, what kinds of effort are needed?
I think the most important aspect of musical expression is musical imagination. You just GOT to play from the love of music that is already in you. That is why I always like hearing children play music because it is so joyful and without to many distracting thoughts of ambition.
The real skill of musicianship is getting a pure connection between your inner music or imagination to you instrument.
This takes a lot of effort but is the most rewarding thing in the world.
5. 마지막으로 월간색소폰 독자들에게 인사말 부탁드립니다.
Finally, what would you like to say for our readers?
I would say that I hope you can get inspired by my words. Music is the biggest sign that life is thoroughly meaningful. And it is a big privilege to be able to play music professionally. But in the end it is not about us, but it is about true love, forgiveness and goodness and that is what music is really about!
Thank you so much for these questions and for reading my answers, it is always great to relate to other sax players in the world this way. I hope I will be able to visit this beautiful country again soon, because there is so much great music and so many great people here!
Artikel Uitdaging 2014
God en Muziek
Without music, life would be a mistake. Friedrich Nietzsche
Muziek is iets ongelooflijks, tot zover zijn we het waarschijnlijk allemaal wel met elkaar eens, ongeacht ons geboorteland, wereldbeeld of geloofsovertuiging. De eenvoudige reden is dat we het allemaal hebben ervaren. Iedereen kan zich momenten herinneren waarin muziek in alle uiteenlopende stijlen ons blij maakte, ons ontroerde. Ons een gevoel van onbestemd verlangen, hoop of zelfs onverklaarbare troost in lijden gaf. Dit is een algemeen bekend fenomeen dat resulteerde in een vrijwel onuitputtelijke stroom van getuigenissen over de kracht en betekenis van muziek van de grootste denkers uit de geschiedenis.
If I had my life to live over again, I would have made a rule to read some poetry and listen to some music at least once every week. Charles Darwin
Muziek is in staat iets uitzonderlijks met ons te doen en juist in een wetenschappelijk tijdperk schreeuwt dat om een redelijke verklaring. Want hoe langer je er namelijk over nadenkt hoe ongelooflijker het wordt. Vanuit Neo-darwinistische hoek zijn een paar pogingen gedaan die zo mogelijk nog onbevredigender zijn dan de pogingen om de menselijke taal te verklaren en die eigenlijk alleen serieus worden genomen door overtuigde materialisten. Muziek is om te beginnen namelijk ook een taal, maar weer een heel ander soort taal dan de (even wonderbaarlijke) woordentaal. Het is de mysterieuze taal van het gevoel met een haast onuitputtelijke schat aan nuances en – als we alleen al de universele, niet cultuur of leeftijd-gebonden herkenning van mineur en majeur onderkennen – zelfs voorzien van een objectieve en universele betekenis! De vraag is, hoe is dit mogelijk?
Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent. Victor Hugo
Natuurlijk zal ieder menselijk antwoord te kort schieten en zal er altijd ruimte blijven voor de woordeloze verwondering die muziek (zoals het leven zélf) – verdient. Echter, twee decennia leven voor en door (en van) de muziek brachten mij tot de volgende realisatie: Een eerlijke en grondige studie naar de essentie van muziek en hoe de relatie tussen muziek en de menselijke gevoelens werkt, maakt korte metten met het zo populaire materialistische wereldbeeld en zijn sombere conclusies. Bovendien laat muziek, ook in strijd met het huidige postmodernisme, een regelrecht wonderbaarlijke en unieke connectie met de bijbel en zijn Auteur zien! Een inzicht dat overigens werd gedeeld door arguably de grootste componist uit de geschiedenis (J.S.Bach) en dat mij, een eenvoudige musicus en christen midden in een materialistische én postmoderne cultuur, motiveerde om dit artikel te schrijven. Een poging deze bovennatuurlijke connectie voor christenen én andersdenkenden weer bekend en evident te maken.
Next to the Word of God, the noble art of music is the greatest treasure in the world. Maarten Luther
Christenen zeggen weleens dat God twee boeken schreef, het boek van de natuur en de bijbel. Dat vind ik een zeer vruchtbare (zij het impopulaire en academisch verfoeide) theologische gedachte die zeer veel vragen eigenlijk ongeëvenaard redelijk beantwoordt. Namelijk door zowel een Schepper als een schepping te erkennen én door lichaam en geest te erkennen, eerbiedigt deze visie zowel het verstand als het gevoel. Het hierdoor kunnen verbindt de theorie met de ervaring en dit geeft nu juist logica en samenhang. En hierdoor kunnen wetenschap, moraliteit en kunst met elkaar worden verbonden. Dit wordt dan ook bevestigd door – bij voorbeeld – de geschiedenis van de wetenschap, de universele mensenrechten en de kunst. Tot zover is er gelukkig veel christelijke literatuur voor handen die dat fantastisch uitlegt. Maar God schreef niet slechts deze twee boeken, Hij voegde tot onze (vaak te kleine) verwondering ook een luisterboek toe: Muziek. En waar er over het boek van de natuur nog volop wilde atheïstische speculaties bestaan hoe dit boek toch zichzélf geschreven kan hebben, blijft het vrij stil als het over het luisterboek muziek gaat. Muziek is in die zin uniek en heeft naar mijn mening zelfs het een en ander direct te zeggen over zijn tegenwoordig veelal ontkende Auteur. Muziek is namelijk het hoofdstuk uit het boek der natuur met de meeste emotionele overtuigingskracht tégen het materialistische of postmoderne nihilisme. Volledig ingebed in de natuurwetten, en (tot mijn ónterechte verbazing) vol van bijbelse symboliek en reflecties van de drie-enige Auteur, is muziek in staat woordeloos – én vaak onbewust – de gewonde menselijke ziel en te overtuigen van boven-wereldse betekenis en hoop. Mijn stelling is dat muziek zonder woorden getuigt van waar onze ziel niet zonder kan: God’s eeuwige plan, Zijn opofferende liefde en Zijn betrouwbare beloften.
Music is a moral law. It gives soul to the universe, wings to the mind, flight to the imagination, and charm and gaiety to life and to everything. Plato
Maar wat is muziek nu eigenlijk? Muziek is om te beginnen volgens alle kenners (ongeacht filosofische geaardheid) zeker geen uitvinding van slimme of muzikale mensen. Het is ook niet een noodzakelijkheid voor het bestaan en overleven van bewust of onbewust leven, maar veel eerder de ontdekking van een tijdloos wonder dat zich door de hele geschiedenis heeft geopenbaard als een drie-eenheid van Harmonie, Melodie en Ritme. De meest betekenis- en succesvolle muziek (ruwweg van Bach tot Beatles) heeft deze drie onmisbare aspecten altijd evenwichtig bezeten. Dit laat in het licht van de bijbelse apologetiek (bewijsvoering) de eerste muzikale reflectie zien van de drie-enige God van de bijbel. Hoe meer we ons verdiepen in de drie muzikale aspecten in relatie tot de bijbelse openbaring van de Schepper, hoe duidelijker de paralellen worden. Harmonie, melodie en ritme zijn volkomen uniek en toch kunnen ze niet los van elkaar gemaakt worden, ze zijn één. Harmonie is de bron, de muzikale “vader” en heeft zowel melodie als ritme in zich, melodie is de muzikale “zoon” en komt uit harmonie, maakt hem bekend en is de leidende (en lijdende) held van het verhaal, ritme is de muzikale “geest” hij is alles in allen en geeft onvoorstelbare kracht aan muziek.
It occurred to me by intuition, and music was the driving force behind that intuition. My discovery was the result of musical perception. Albert Einstein
De bijbelse connectie met muziek wordt echter nog verbluffender als we naar het wonderbaarlijkste onderdeel van muziek gaan kijken, de haast boven-wereldse dimensie van de tonaliteit. Hierin is de reflectie van de drie-enige God van de bijbel voor een kenner eigenlijk niet te missen en is de bijbelse symboliek direct verweven met de tonale wetten, waardoor bijbelse theologie en begrippen eigenlijk een perfect raamwerk en jargon verschaffen voor begrip van harmonie, zoals tegelijkertijd de tonaliteit een fantastisch inzicht geeft in de anders vaak onbevattelijke beschrijving van de Goddelijke Drie-eenheid in de bijbelse openbaring. Muziekstudie helpt dus om God beter te begrijpen!
There is geometry in the humming of the strings, there is music in the spacing of the spheres. Pythagoras
De wonderlijke wisselwerking tussen bijbel, natuur en muziek krijgt gestalte als we zien dat de basis toonladder uit het bijbelse aantal van zeven tonen bestaat en dat er het (even bijbelse) aantal van twaalf tonen in totaal voor nodig zijn om het hele tonale systeem prachtig in elkaar te laten passen, hetgeen al sterk wijst op een muzikaal Genie achter de natuurwetten. Maar het kloppende hart van de tonaliteit is de tonale drie-eenheid zelf, opnieuw niet verzonnen of aangeleerd, maar (net zoals de basis toonladder) eenvoudig “gelezen” uit het boek der natuur, waardoor iedereen met een basiskennis van tonaliteit én theologie de leden van deze drie-eenheid zelf kan identificeren:
De grondtoon, de basis frequentie, oftewel de tonale “vader” is het begin en einde van de muziek en omvat alle tonen in zichzelf.
De terts en overduidelijk de tonale “zoon” is de meest emotionele melodienoot, hij is ook de leidtoon en kan zelfs “sterven” waardoor het akkoord objectief vrolijk of droevig kan klinken!
Ten slotte is er de kwint of tonale “geest” die de meest ongrijpbare en meest dienende stem is, hij wijst altijd op en verlangt altijd naar de “vader” en de “zoon”.
Music is a higher revelation than all wisdom and philosophy. Ludwig van Beethoven
Maar hoe werkt het nu? Hoe krijgt muziek zijn objectieve betekenis? Waarom worden we meegesleept met een melodie en krijgen we kippenvel of komen er tranen van ontroering of blijdschap door te luisteren naar een liedje of muziekstuk, vinden we troost zelfs in uitzichtloze situaties en ervaren we een onbeschrijfelijk verlangen naar het ultieme, het eeuwige, het hemelse?
…… Het meest rationele en reële antwoord, weliswaar onvolledig en door spiegelen en raadsels, brengt ons weer naar de 66 boeken van de bijbel, die als een goddelijk meesterwerk, net zoals het ‘luisterboek muziek ‘, het hoofd met het hart verbindt. Want, diep verweven in deze boeken ligt, verankerd in de tastbare en verifieerbare geschiedenis, steeds weer bevestigd door onze eigen morele ervaring én met de symfonische samenhang van de ultieme Kunstenaar Zelf, de essentie van het menselijke bestaan:
De liefdesrelatie met de ware God.
The aim and final end of all music should be none other than the glory of God and the refreshment of the soul. Johann Sebastian Bach
Muziek raakt ons omdat muziek een dans is van de tonale drie-eenheid waarin elke noot steeds verlangt naar de tonale vader, zoon of geest en waarin de noten steeds rust vinden in deze drieklank. Dit tonale verlangen naar totale rust in de tonale drie-eenheid voelt voor de menselijke ziel als het ultieme en ís de emotionele connectie met onze ziel. Een ziel die God toerustte met de goddelijke gave van muzikaliteit als een voorproefje op het ultieme en harmonieuze huwelijk tussen God en mens. En deze dans vertelt keer op keer het verhaal van onze ziel en haar zoektocht naar eeuwige liefde en betekenis. Want hoe verder wij en de noten verwijderd zijn van de tonale drie-eenheid hoe meer dissonantie, onrust en ‘verlangen naar’ wij ervaren in muziek. En alleen een volledige (zei het vrije en dynamische) verbondenheid met de tonale drie-eenheid geeft echte vrijheid in muziek; want juist door deze verbondenheid met de “eeuwige” drieklank krijgt een noot betekenis in een tonaal en kosmisch liefdesverhaal. Dit verklaart ook waarom het breken met de tonale ”god” (atonale muziek) resulteert klanken van vervreemding, zinloosheid of horror.
If you look for truth, you may find comfort in the end C.s. Lewis
Hoewel er nog zoveel te zeggen (en te beluisteren) is, laat deze korte reis door de wonderlijke wereld van de muziek wellicht íets van God’s vingerafdruk zien als de Schepper van alles. En ten slotte kan ik niet nalaten te wijzen op het feit dat deze majeur drieklank, God’s drie-enige vingerafdruk in muziek, waarbij de tonale zoon is “opgestaan”, niet toevállig het laatste akkoord is van iedere grote symfonie. Van oudsher werd door alle grote denkers en componisten deze drieklank zo sterk ervaren als een emotioneel thuiskomen dat dit, in elk geval naar mijn mening, niet alleen een luid-klinkend bewijs is dat God het was die muziek aan de mens gaf, maar dat muziek een intellect-overstijgende herinnering is aan God’s opofferende liefde voor ons.
Paul van der feen